|
شکوفه های صورتی 
| ||
|
*به نام خدای مهربون* قصه ی تلخیست این رفتن این جاده ی بی انتهای پر غصه این گلهای حسرت،و این پای نرفتن من... قصه ی تلخیست،قصه ی پر غصه ی دیگر نبودن کنار تو دل کندن از ساعت قرار از زمزمه های پنهانی ترانه ها و آغاز سرگردانی واژه های خیس من قصه ی تلخیست،می دانم،می دانم من می روم... اما تو هرشب به جای من شمعدانی کنار پنجره را آب بده آخرین هفت ترانه ی من...  پ.ن: این شعر از برنامه هفت ترانه رادیو بود به نظرم قشنگ اومد [ یکشنبه 89/4/6 ] [ 7:50 عصر ] [ صبا ]
|
درباره وبلاگ | |
| [ طراحی : ایران اسکین ] [ Weblog Themes By : iran skin ] | ||
