ستاره دیده فروبست و آرمید،بیا

                                         شراب نور به رگهای شب دوید،بیا

            ز بس به دامن شب اشک انتظارم ریخت

                                          گل سپیده شکفت و سحر دمید،بیا

           شهاب یاد تو در آسمان خاطر من

                                          پیاپی از همه سو خط زر کشید،بیا

          ز بس نشستم و با شب حدیث غم گفتم

                                           ز غصه رنگ من و رنگ شب پرید،بیا

           به وقت مرگم اگر تازه می کنی دیدار

                                             بهوش باش که هنگام آن رسید،بیا

           به گامهای کسان می برم گمان که تویی

                                            دلم ز سینه برون شد ز بس تپید،بیا

           نیامدی که فلک خوشه خوشه پروین داشت

                                         کنون که دست سحر دانه دانه چید، بیا

                می نویسم از تو ای زیبای من  

                                می سرایم از تو ای رویای من

                ای نگاهت سبزتر از سبزه زار

                                می نویسم بی قرارم بی قرار

                می نویسم مانده ام درانتظار

                                   می نویسم خسته ام از انتظار

                 می نویسم می نویسم یادگار