* به نام خدا * 

عالمیان و آدمیان مانده اند که کدامین لحظه را ،لحظه ولادت تو بشمارند؟

کدامین روز را روز تولد تو نام بگذارند؟ 

خورشید و ماه و ستارگان تا بدانجا که حافظه شان یاری می کند به تو

سلام گفته اند.

نرگس ها ، نخستین رکوع حیات را بر آستان تو کرده اند .

موج ها ،از ازل سر بر ساحل رسالت تو می ساییده اند.

پیغمبران و رسولان همه در کلاس تو درس رسالت می خوانده اند.

بلبلان و قناریان هر چه یاد دارند،همیشه مدح تو می گفته اند.

گل های محمدی همه با نام تو پر می گشودند.

در حافظه جویبارها جز تکرار نام تو هیچ نیست.

راهی باید جست برای سخن گفتن از ولادت تو

آن سان که عرشیان لب به شکوه نگشایند و مقربان گره گلایه بر ابرو نیفکنند.

بدان گونه از تولد تو سخن باید گفت که هستی بر نیاشوبد و حیات بیقراری نکند.

هستی،طفیل آمدن توست.

چنین نبود که خداوند تو را برای هستی خلق کند

هستی به افتخار تو آمد.

تو برای عالم نیامدی ،عالم برای تو آمد.

ولادت آخرین فرستاده الهی و ششمین اختر تابناک

آسمان ولایت مبارک باد.